Malarstwo marynistyczne w artystycznej działalności malarzy Europy Północnej zajmowało w czasach nowożytnych niezwykle ważne miejsce. Europa Północna silnie związana z morzem dzięki swemu położeniu, intensywnej działalności kolonizacyjnej i handlowej nie mogła obyć się bez krajobrazu morskiego i nadmorskiego. Był on wyrazem tożsamości. Temat był spokrewniony z malarstwem historycznym i wydarzeniami morskimi.

Malarze wprowadzali do swoich kompozycji także realia życia w nadmorskich miejscowościach i topograficzne szczegóły, wskazujące określone miejsce geograficzne, ale także inne tematy, nawet górzyste pejzaże. Zakres pojęcia marynistyka jest dwuznaczny. Czy zatem krajobrazy morskie były rzeczywistymi widokami natury zaopatrzonymi tylko w odpowiednio dobrane szczegóły ikonograficzne? Jak rzeczywistość jest w nich widziana i jak dalece są one uzależnione od natury, a ile od intelektualnych przemyśleń?

Zajmiemy się krajobrazem morskimi jako samodzielnym gatunkiem pomijając okres przejściowy, gdy wchodził on w skład scen o mitologicznym lub religijnym wydźwięku, wydarzeń historycznych związanych z morzem, obrazów bitew oraz portretów kapitańskich chociaż czasami element pejzażu był w nim ważny.

Zapisy pod numerem telefonu 58 5512266.

Fot. LIEVE VERSCHUIR (ROTTERDAM OK. 1630-1686 ROTTERDAM) PEJZAŻ MORSKI
olej, deska, Holandia, II poł. XVII w., Muzeum Narodowe w Gdańsku.