Opis
Układ urbanistyczno-krajobrazowy miasta Sopotu został
wpisany do rejestru zabytków 12 lutego 1979 r. Wpisem
został objęty prawie cały obszar miasta, z wyjątkiem
małego fragmentu dzielnicy Brodwino oraz niewielkiego
terenu na granicy Gdańska z Sopotem.
Ochrona konserwatorska zabytkowych układów urbanistycznych
oznacza ochronę prawną wszystkich znajdujących
się na tym obszarze obiektów i polega m.in. na
zachowaniu historycznego rozplanowania oraz kompozycji
przestrzennej miasta, w szczególności zachowaniu
rozplanowania placów i ulic, linii zabudowy i wysokości
budynków oraz użytych do ich budowy materiałów,
jak również utrzymaniu właściwych proporcji i relacji
przestrzennych zespołu. Wpis układu urbanistyczno-
-krajobrazowego miasta do rejestru zabytków nie chroni
wnętrz obiektów. Taki rodzaj ochrony zapewnia wpis
konkretnego budynku do Rejestru Zabytków Województwa
Pomorskiego.
We wnętrzach kamienic i willi zachowały się oryginale
elementy: kominki, piece, stolarka, posadzki, poręcze,
klamki, sztukaterie, tapety, witraże.
Brak ochrony konserwatorskiej w latach powojennych,
negatywny stosunek do architektury o rodowodzie
niemieckim oraz brak świadomości traconego dziedzictwa
to główne powody utraty cennych elementów wyposażenia
wnętrz podczas prowadzonych prac remontowych
w II połowie XX w.
Publikacja jest pokłosiem ekspozycji Odzyskane.
Detale sopockich wnętrz zorganizowanej przez Muzeum
Sopotu jesienią 2020 r. Na wystawie pokazano przedmioty,
które stanowiły pierwotne wyposażenie wnętrz sopockich
mieszkań, a obecnie znajdują się w posiadaniu
Biura Konserwatora Zabytków w Sopocie, Muzeum Sopotu
i osób prywatnych. Zadaniem zarówno wystawy, jak
i wydawnictwa jest wzbudzenie zainteresowania lokalną
architekturą, kształtowanie właściwego podejścia do
elementów historycznych wnętrz i promowanie należytej
opieki nad obiektami zabytkowymi.
