Heinrich Dunkel (1877-1922) to jeden z najciekawszych architektów działających w Sopocie w I ćwierci XX wieku. Swoją karierę w mieście rozpoczął przy prestiżowym projekcie Zakładu Kąpielowego w 1902 r., nie związał jednak swojej przyszłości z pracą urzędnika, a postawił na zlecenia od indywidualnych klientów. Pierwszą budowlą zrealizowaną przez niego po zakończeniu pracy w sopockim magistracie była nieistniejąca już willa przy ul. Dębowej 5–7, powstała na zamówienie znanego i zamożnego gdańskiego spedytora Johannesa Icka w latach 1905–1907.

W roku 1904 architekt nawiązał współpracę z działającym w Sopocie budowniczym Walterem Schultzem, zakładając firmę Schulz & Dunkel. Baugewerksmeister und Architekt. Baugeschäft und Tischlerei mit Maschinenbetrieb. Firma miała zajmować się nie tylko projektowaniem i wznoszeniem budynków, ale posiadała też stolarnię z nowoczesnym parkiem maszynowym. Po tym jak warsztat spłonął Dunkel i Schulz zrezygnowali z prowadzenia wspólnej firmy, choć nadal utrzymywali przyjazne relacje.

Za najbardziej płodny okres działalności architekta należy uznać lata 1911–1914. Dunkel projektował wówczas przede wszystkim okazałe rezydencje w Górnym Sopocie, a jego zleceniodawcami byli zamożni przedsiębiorcy czy profesorowie. Młode miasto stawiało wówczas na rozwój budownictwa willowego, a najlepszym miejscem okazał się rejon na zachód od ul. Armii Krajowej. Przy wytyczonych około 1910 roku ulicach wznoszono wille nawiązujące niekiedy do stylu Landhaus, ale przede wszystkim do coraz modniejszego modernizmu.

Wybuch I wojny światowej spowodował zastój budowlany w Sopocie, a architekt powołany został do wojska. W maja 1915 za swoje zasługi na polu walki odznaczono go Krzyżem Żelaznym II klasy. Do końca wojny architekt nie był aktywny zawodowo, a do pracy powrócił w 1920 roku.

Heinrich Robert Dunkel popełnił samobójstwo 11 grudnia 1922 roku na cmentarzu komunalnym pomiędzy kaplicą cmentarną a mauzoleum Herbstów.

Projekty Dunkla wyróżniają się ciekawymi formami: od stylu Landhaus poprzez historyzm do form modernistycznych. Dużą wagę przykładał do detalu i ukształtowaniu wnętrza. Dla zleceniodawców projektował wyrafinowaną stolarkę klatek schodowych, okien, drzwi i boazerii, a także nawiązujące do nich meble.