WNĘTRZA

Willę Claaszena rozplanowano tradycyjnie. W przyziemiu umieszczono pomieszczenia gospodarcze, kuchnię, spiżarnię i pralnię. Znajduje się tam również szyb windy kuchennej, biegnący dalej do jadalni. Parter zajmowały pokoje reprezentacyjne. Obok wymienionej już jadalni na parterze znajdowały się weranda, salon i buduar – pokój pani domu. Drewniana klatka schodowa prowadziła na piętro, gdzie znajdowały się sypialnie, i dalej na poddasze, na którym mieszkała służba.

Pierwotnie do salonu i buduaru wchodzono z wąskiego korytarza. W 1934 roku nowi właściciele – rodzina Meltznerów kupiła willę w 1928 roku – zmienili układ pokoi na amfiladowy, a buduar powiększono o korytarz. Pozostałością po tych zmianach jest nierówna wysokość pomieszczenia.
W 1937 roku do południowej fasady willi dobudowano podwójny garaż. Jego dach wykorzystano do stworzenia drugiego tarasu budynku. Wejście na nowy taras prowadziło z buduaru. Taki układ pomieszczeń zachował się w zasadzie do dziś.

Na piętrze znajdywały się cztery sypialnie – małżeńska, syna Arthura i połączone sypialnie córek, Theodory i Ruth Asty.

Po zakończeniu II wojny światowej willa, podobnie jak i inne budynki w Sopocie w pasie nadmorskim, stała się tzw. rządówką. Korzystali z niej politycy i ważne osoby w państwie. Nie zmieniono układu pomieszczeń budynku.

Podczas prac konserwatorskich, które rozpoczęły się w 2001 roku, odkryto w willi kilka ciekawostek z dawnych czasów: oryginalne tapety naklejone na sopockie gazety z 1903 roku, podpis cieśli Franza Zielińskiego i datę 18.05.1904 rok na desce parkietowej oraz nazwisko Claaszenów jako odbiorców umieszczone na wewnętrznej obudowie szybu windy kuchennej. Z okresu PRL zachowały się podsłuchy zamontowane w odbojnikach od drzwi, między innymi w jadalni.

Po remoncie budynek został udostępniony zwiedzającym. Obecnie na parterze eksponowana jest wystawa stała poświęcona historii willi i jej mieszkańców. Na piętrze prezentowane są wystawy czasowe.