Opis
„Od 1869 roku niewielki krakowski dworek na Zwierzyńcu, przy placu
Latarnia, (obecnie plac Kossaka) zwany początkowo „Wygodą”, z czasem
„Kossakówką”, był gniazdem wszechstronnie utalentowanej malarsko i
literacko rodziny Kossaków, w której po mieczu przekazywany był talent
malarski, zaś zdolności literackie stały się domeną pań. Malarze, to
protoplasta dynastii artystycznej – Juliusz; jego bezdzietny zmarły brat
– Leon, uczestnik powstań, Sybirak, amatorsko zajmujący się akwarelą;
syn Juliusza i kontynuator jego sztuki – Wojciech; syn Wojciecha –
Jerzy; wreszcie drugi wnuk Juliusza, syn Stefana, brata Wojciecha –
Karol. Talent literacki pań ujawnił się w trzecim pokoleniu u obu córek
Wojciecha: poetki parającej się również akwarelą – Marii
Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i pisarki Magdaleny
Starzewskiej-Niewidomskiej, piszącej pod pseudonimem Magdaleny
Samozwaniec, oraz córki Tadeusza, bliźniaczego brata Wojciecha –
powieściopisarki Zofii Kossak.”
(Stefania Krzysztofowicz-Kozakowska)
